Google Translation (dicey at best but it helps)
Karen Jonas - Lucky, Revisited
Karen Jonas reinvents some of the songs from her first three albums and does this in a grand way
The reinvention of old songs is usually a weakness, but in the case of Karen Jonas this kite is certainly not true. The songs on Lucky, Revisited sound nicer, but are also better musically and vocally than the originals. Musically, guitarist Tim Bray in particular shines, while Karen Jonas impresses with supple and passionate vocals that impress even more easily than those on her first three solo albums. It is nine well-known songs and two striking covers for a long time enjoying a singer-songwriter who has continued to grow the original songs from her albums on stage and now lets them come out of the speakers in a glowing way. Not a snack, but the best Karen Jonas album so far.
My first encounter with Karen Jonas dates from the first weeks of 2012, when the American singer-songwriter showed up on the phenomenal debut and unfortunately also the swan song of The Parlor Soldiers. That there is life after the duo that she formed together with Alex Culbreth, Karen Jonas proved already on the three excellent solo albums she released in recent years and that album is now being continued. After the release of Butter, just over a year ago, Karen Jonas was mainly on stage and apparently did not have much time to write new songs. On Lucky, Revisited we therefore mainly hear songs from the previous albums by the singer-songwriter from Fredericksburg, Virginia, and two covers.
I don't normally like new edits of old songs, for the simple reason that the new versions are almost always less good than the originals or sound forced or uncomfortable. Karen Jonas can tell that it can be done differently on Lucky, Revisited. The album opens with the honky tonk stunner Ophelia from the Country Songs album. The new version does not even differ that much from the original, but the band does sound a bit stronger and what is striking is that Karen Jonas started singing better and more confidently. You can also hear the latter in the first cover on the album, a driven version of Lovesick Blues by Hank Williams.
The title track of the debut album by Karen Jonas, Oklahoma Lottery, then gets a more modest, but also more intense version. Also in the new version of the title song of her debut you can hear that Karen Jonas has started to sing better, but also musically the new version appeals to me more, if only because of the beautiful guitar work of the regular guitarist of Karen Jonas, Tim Bray. The great thing about Lucky, Revisited is that Karen Jonas did not try to make totally different versions of her songs. The differences between the original versions and the new versions are often subtle and often sound more like freshened up versions than like new versions, although Karen Jonas definitely adds a new dimension to many of the songs.
Freshening up the old songs works fantastic. In all songs, Karen Jonas catches the throat with passionate vocals, while in the often slightly more sober instrumentation the details come into their own better and guitarist Tim Bray plays a shining role almost continuously. The rhythm section on the album also deserves a big compliment and the same goes for the clear production, which ensures that the songs radiate much more urgency and also just sound better.
After a wonderful jazzy performance of Lucky, also from the debut of Karen Jonas, follows a delicious version of Bob Dylan's It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry, which is transformed into an intense and sultry Karen Jonas song. For me it is one of the highlights of the album, if only because this track is also full of beautiful guitar work by Tim Bray. Butter, who was very richly orchestrated last year, appears to be more powerful in a subtle and jazzy version and so every song on Lucky, Revisited convinces me a little more than the originals, which incidentally come from albums that reached my year list or were close. No easy task to surpass the originals.
Releasing an album with new arrangements of old songs seems like a weakness, especially for a singer-songwriter who doesn't last that long, but Lucky, Revisited is certainly not a superfluous snack. On the contrary. As far as I am concerned, it is Karen Jonas' most convincing album so far and that is a very impressive achievement in recent years due to the towering level of the three albums that the singer-songwriter from Fredericksburg, Virginia has released. Erwin Zijleman
Lucky, Revisited is available via the Karen Jonas bandcamp page: https://karenjonasmusic.bandcamp.com .
https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2019/07/karen-jonas-lucky-revisited.html
ZATERDAG 20 JULI 2019
Karen Jonas - Lucky, Revisited
Karen Jonas vindt een aantal van de songs van haar eerste drie albums opnieuw uit en doet dit op grootse wijze
Het opnieuw uitvinden van oude songs is meestal een zwaktebod, maar in het geval van Karen Jonas gaat deze vlieger zeker niet op. De songs op Lucky, Revisited klinken mooier, maar zijn ook in muzikaal en vocaal opzicht beter dan de originelen. In muzikaal opzicht schittert met name gitarist Tim Bray, terwijl Karen Jonas indruk maakt met soepele en gepassioneerde vocalen, die nog makkelijker indruk maken dan die op haar eerste drie soloalbums. Het is negen bekende songs en twee opvallende covers lang genieten van een singer-songwriter die de originele songs van haar albums op het podium verder heeft laten groeien en ze nu op gloedvolle wijze uit de speakers laat komen. Geen tussendoortje dus, maar het beste Karen Jonas album tot dusver.
Mijn eerste kennismaking met Karen Jonas dateert uit de eerste weken van 2012, toen de Amerikaanse singer-songwriter opdook op het fenomenale debuut en helaas direct ook de zwanenzang van The Parlor Soldiers.
Dat er leven is na het duo dat ze samen vormde met Alex Culbreth bewees Karen Jonas al op de drie uitstekende soloalbums die ze de afgelopen jaren uitbracht en dat album krijgt nu een vervolg.
Karen Jonas stond na de release van Butter, iets meer dan een jaar geleden, vooral op het podium en had kennelijk niet veel tijd voor het schrijven van nieuwe songs. Op Lucky, Revisited horen we daarom vooral songs van de vorige albums van de singer-songwriter uit Fredericksburg, Virginia, en twee covers.
Ik ben normaal gesproken niet zo gek op nieuwe bewerkingen van oude songs, om de simpele reden dat de nieuwe versies bijna altijd minder goed zijn dan de originelen of geforceerd of ongemakkelijk klinken. Dat het ook anders kan laat Karen Jonas horen op Lucky, Revisited.
Het album opent met de honky tonk knaller Ophelia van het album Country Songs. De nieuwe versie wijkt niet eens zo veel af van het origineel, maar de band klinkt wel wat hechter en wat vooral opvalt is dat Karen Jonas beter en zelfverzekerder is gaan zingen. Dat laatste hoor je ook in de eerste cover op het album, een gedreven versie van Lovesick Blues van Hank Williams.
De titeltrack van het debuutalbum van Karen Jonas, Oklahoma Lottery, krijgt vervolgens een wat meer ingetogen, maar ook intensere versie. Ook in de nieuwe versie van de titelsong van haar debuut hoor je dat Karen Jonas beter is gaan zingen, maar ook in muzikaal opzicht spreekt de nieuwe versie me meer aan, al is het maar vanwege het prachtige gitaarwerk van de vaste gitarist van Karen Jonas, Tim Bray.
Het mooie van Lucky, Revisited is dat Karen Jonas niet heeft geprobeerd om totaal andere versies van haar songs te maken. De verschillen tussen de originele versies en de nieuwe versies zijn vaak subtiel en klinken vaak meer als opgefriste versies dan als nieuwe versies, al voegt Karen Jonas absoluut een nieuwe dimensie toe aan veel van de songs.
Het opfrissen van de oude songs werkt fantastisch. Karen Jonas grijpt in alle songs bij de strot met gepassioneerde zang, terwijl in de vaak net wat soberdere instrumentatie de details beter tot hun recht komen en er vrijwel continu een glansrol is weggelegd voor gitarist Tim Bray. Ook de ritmesectie op het album verdient overigens een groot compliment en hetzelfde geldt voor de heldere productie, die ervoor zorgt dat de songs veel meer urgentie uitstralen en ook gewoon beter klinken.
Na een heerlijk jazzy uitvoering van Lucky, ook van het debuut van Karen Jonas, volgt een heerlijke versie van Bob Dylan’s It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry, dat wordt omgetoverd tot een intense en broeierige Karen Jonas song. Het is voor mij een van de hoogtepunten van het album, al is het maar omdat ook deze track overloopt van prachtig gitaarwerk van Tim Bray.
Het vorig jaar zeer rijk georkestreerde Butter blijkt krachtiger in een subtiele en jazzy versie en zo overtuigt iedere song op Lucky, Revisited me net wat meer dan de originelen, die overigens afkomstig zijn van albums die mijn jaarlijstje haalden of dicht naderden. Geen eenvoudige opgave dus om de originelen te overtreffen.
Het uitbrengen van een album met nieuwe bewerkingen van oude songs lijkt een zwaktebod, zeker voor een singer-songwriter die nog niet zo heel lang meegaat, maar Lucky, Revisited is zeker geen overbodig tussendoortje. Integendeel. Het is wat mij betreft het meest overtuigende album van Karen Jonas tot dusver en dat is vanwege het torenhoge niveau van de drie albums die de singer-songwriter uit Fredericksburg, Virginia, de afgelopen jaren uitbracht een zeer indrukwekkende prestatie. Erwin Zijleman
Lucky, Revisited is verkrijgbaar via de bandcamp pagina van Karen Jonas: https://karenjonasmusic.bandcamp.com.